Zwarte Vingers

Ik probeer het al jaren, want het staat zo leuk.  Geloof dat ik vaker de planten op de vensterbank vervang dan de  bosjes bloemen die ik gewoon haal bij de supermarkt: 2 voor 5 euro. Dan gaan ze dood door vocht tekort en sterven ze door een langzaam uitdrogingsproces. Of het is net andersom, in een keer een bups water in het potje gieten wat de plant absoluut niet aankan en plantje uiteindelijk verdrinkt in mijn ellende. Mijn verhaal over de bloemetjes en de plantjes ik kan er gewoon niet mee overweg. De bloemen zijn geen probleem: het water in de vaas regelt zich vanzelf en als het water bruin is moet je het verversen en staan ze nog even.  
Die bloemetjes buiten zetten lukt me prima, daar heb ik geen hulp bij nodig. Maar zorgen dat die planten een fatsoenlijk langdurig leven hebben, is een heel ander en kort verhaal.  

Hoe regel  je dat dan toch? Met een stopwatch er naast gaan zitten en in opperste concentratie bijhouden hoelang het duurt voordat het water is opgenomen?  Dit verschilt dan weer per plant. De ene wil veel, de ander weer weinig. En dan heb je ook nog binnen -en buitenplanten. Voor mij maakt het geen verschil: alles wat buiten kan, kan toch ook binnen? Een hele boom in huis wordt een beetje lastig maar met kerst maakt niemand er een probleem van. Het heeft iets knus’, brengt wat sfeer en schijnt ook nog goed te zijn voor extra zuurstof in je huis.  

Laatst had ik het voor elkaar: ik had weer bladluis in mijn planten. Ooit heb ik daar al nare ervaringen mee gehad. Krijg er weer spontaan jeuk van!  Maar nu waren ze alleen nog maar aanwezig op mijn ramen in de buurt van de planten die ik nu weer tevéél water had gegeven. Schijnt dan dat er spontaan leven uit komt. Ben er gelijk maar mee gestopt, weet ik veel wat voor een leven er nog meer uit een plant komt zetten.  
Ze zijn uiteindelijk meegegaan onder behandeling, maar ik geloof niet dat ze het allemaal overleefd hebben. Helaas, dat hadden ze vast ook niet zo gepland!  


Ik en planten, dat gaat ‘m niet worden. Ik kan mijn verhalen niet delen. Ze kunnen niet lezen en we spreken zeker niet dezelfde taal.   De groene vingers zijn bij mij zwart! Ik kan het  maar beter op onkruid wieden houden en het grondig verdelen van nieuwe aarde lukt me dan ook nog wel aardig. Moet je nagaan als ik ook nog een hele tuin zou hebben!  Wat een ellende zou het zijn.  Zou hem denk ik helemaal vol zetten met vazen met bossen bloemen erin.  Nadat ik de IJssel en het park tot voor -en achtertuin heb benoemd zijn er geen problemen meer.  
Het gemeentepersoneel houdt dit netjes bij en heb ik er geen omkijken meer naar.  

Alleen die binnenplanten.  
Achter de geraniums zal ik in ieder geval niet terecht komen, dit houden zij nooit vol!